Są bohaterowie fantasy, którzy wkraczają w twoje życie czytelniku, z mieczem w dłoni oraz zimnym spojrzeniem. Potem już fantasy nie jest takie same. Jednym z takich charakterystycznych postaci jest - stworzony przez Karla Edwarda Wagnera - Kane. Jeden z najbardziej charyzmatycznych i oryginalnych bohaterów jakie fantasy nam dało.
Kane to nieśmiertelny czarnoksiężnik i wojownik. Jest potężnie zbudowany, dość wysoki, rudy o zimnych niebieskich oczach (niektórzy mówią, że oczach mordercy). Od zarania dziejów wędruje po świecie od jednej przygody do następnej (często powodowany zwyczajną nudą...). Jest bardzo inteligentny, chętnie się dokształca, a dodatkowo jest potężnym wojownikiem. Jest leworęczny, ale równie dobrze potrafi posługiwać się prawą ręką - często w bitwie włada dwoma mieczami (ew. miecz-topór).
"I kill things. It's what I was made to do. I'm rather good at it" cytat z opowiadania The Gothic Touch
Nie jest to jednak dobry, poczciwy bohater, który uratuje księżniczkę z wieży. Cyniczność, amoralność skłonność do przemocy, a zwłaszcza władzy to jego główne przymioty. Na przestrzeni wieków wdawał się w intrygi polityczne (zazwyczaj bez sukcesu), zazwyczaj nie patyczkując się w moralne dywagacje. Mimo tego czasem zdarzają się mu szlachetne odruchy.
Kane jest nieśmiertelny. Nie starzeje się, jest nadzwyczaj witalny, a rany goją się się mu szybciej niż zwykłym śmiertelnikom. Mimo tego można go zabić (wielu próbowało).
Karl Edward Wagner swojego bohatera tworzył w latach 1970-1985. Niektórzy porównują go do Elryka Michaela Moorcocka, co według mnie jest słabe. Owszem świat jest dość podobnie mroczy, ale Elryk jest antybohaterem, bo tak w sumie wyszło. W głębi duszy jest dobry, czego nie można powiedzieć o Kanie.
Samo imię powinno nam dać trochę do myślenia. Podobnie jak bibilijny Kaine, Kane morduje swojego brata i zostaje skazany na wygnanie po wsze czasy.
Sporo analogi znajdziemy w stosunku do Conana Roberta E. Howarda. Przypadek? Nie sądze... Wagner jest autorem jednej z pastiszu o Conanie (Droga Królów). Był również jednym z redaktorów przygotujących nowe wydania Conana. Bez dwóch zdań, Kane jest inspirowany Conanem, ale twórca poszedł w nieco innym kierunku. Jego bohater używa swobodnie magii, gdy Conan jej raczej unikał. Lubuje się w studiowaniu wiedzy - Conan jej nie unikał, ale specjalnie nie poszukiwał.
Jest nawet jedno opowiadanie Wagnera, gdzie dochodzi do komfrontacji młodego barbarzyńcy z Kanem :-). Nie wymienione jest jego imię, ale każdy czytelnik domyśli się o kogo chodzi.
Niestety Karl Edward Wagner umiera przedwcześnie w 1994 roku - 49 lat (alkoholizm).
Poniżej przedstawiam książki i opowiadania z Kanem. Trzeba wziąć pod uwagę, że wydanie polskie jest tragicznie przetłumaczone i najlepiej dokopać się do oryginału. Chyba najlepiej czytać całość tak jak została wydana, czyli: Dakness Weaves with Many Shades (1970), Death Angel's Shadow (1973), Bloodstone (1975), Dark Crusade (1976), Night Winds (1978) i Darkness Weaves (1978). Później można zabrać się za różne opowiadania.
Warto dodać, że okładki oryginalnych książek są ozdobione obrazami Franka Frazetty (więcej o tym malarzu znajdziecie tutaj: Siedmiu kultowych twórców okładek grafik książek fantasy).
Powieści
Darkness Weaves With Many Shades (1970) (Pajęczyna Ciemności)
Bloodstone (1975) (Krwawnik)
Dark Crusade (1976) (Mroczna Krucjata)
Darkness Weaves (1978) (wersja Darkness Weaves With Many Shades bez skrótów wydawcy)
Zbiory opowiadań
Death Angel's Shadow (1973) (Cień Anioła Śmierci) - Reflections for the Winter of My Soul (Chłód mego serca); Cold Light (Zimne światło); Mirage (Miraż)
Night Winds (1978) (Wichry Nocy) - Undertow (Odpływająca fala); Two Suns Setting (Zachód dwóch słońc); The Dark Muse (Mroczna muza); Raven's Eyrie (Ofiarowanie); Lynortis Reprise (Odroczenie); Sing a Last Song of Valdese (Ostatnia pieśń Valdesy).
The Book of Kane (1985): Reflections for the Winter of My Soul"; "Sing a Last Song of Valdese"; "Raven's Eyrie; Misericorde; The Other One
The gothic touch (krótka nowela w której Kane działa wspólnie z Elrykiem z Melnibone).